Witam.
Pozwolę sobie na napisanie do Państwa , ponieważ przeczytałam kilka art. Państwa autorstwa i chciałabym opisać moje zdarzenie z ostatnich 5 dni jakie miało miejsce z windykatorem firmy X. jeśp mogłabym prosić o cenne wskazówki byłabym wdzięczna.
Mianowicie 5 m-cy temu skusiłam się na pożyczkę w tej firmie , ratalna na 6 miesięcy. Wpłaciłąm 3 raty regularnie bez opóźnień , z czwartą ratą spóźniłam się 6 dni.

W ciągu tych 6 dni byłam nękana sms-ami i meilami od firmy, w zasadzie to już tydzień przed planowaną właściwą datą spłaty firma nachodzi kpenta meilami. Powodem mojego opóźnienia nie była zła wola , o czym poinformowałam tel panią windykator która już 22.04 czyp dzień po wymaganej spłacie zadzwoniła i w sposób beszczelny i arogancki oświadczyła, że jeżep nie będzie spłaty 22.04 do godz 18.00 to zadzwoni do mojego pracodawcy i poinformuje , że jestem osobą niewypłacalną i niewiarygodną . Identyczny otrzymałam też meil tego samego dnia. 22 jak i 23 nie wpłaciłam pieniędzy nie ze złej wop ale z powodu pobytu za granicą , nie za bardzo mogłam ten przelew wykonać , stwierdziłam , że te góra dwa dni nic się nie stanie i oczywiście dokonam przelewu. Firma o sytuacji została poinformowana sms. Mimo otrzymanej informacji Pani windykator w dniu 26. zadzwoniła do pracy wykrzyczała , że jestem kłamcą , niewiarygodna, dłuznikie. Krzyk do telefonu był tak mocny, ze wszystko słyszep moi współpracownicy ... i znowu postawiono mi ultimatum, że jeśp do 18.00 26. 04 nie będzie wpłaty pracodawca dowie sie o moich długach. Zaraz w domu chciałam przelać pieniądze ale niestety awaria internetu w dzielnicy i nic nie mogłam zrobic zatem wykonałam kolejny sms, ponieważ do firmy nie mogłam sie doddzwonic a była godz 17.40 i poinformowałam o sytuacji. Następnego dnia znowu tel. do pracy i znowu krzyki i wyzywania od dłuzników i że wymagana jest spłata całości. Wobec powyższego nie mogę juz być bierna. Oczywiście pieniądze dwie raty za m-c kwiecien i maj wpłąciłam zaraz po powrocie do domu i napisałam skarge do firmy na działania pani windykator. Jednak firma nie przyjmuje moich argumentów i broni tej Pani . Otrzymałam meila, że wszystko jest zgodnie z prawem. Oczywiście kiedy już wpłaciłam pieniądze mimo, że było to po godz. 18.00 27.04 otrzymałam ponownie sms i meil, że w dniu dzisiejszym tj 28.04 kierują windykatora do mojego domu i pracy......
Czy działanie takie jest zgodne z prawem?
jak postąpić , ponieważ nie popuszczę zachowania Pani windykator, skarga na jej działanie nie pomogła w firmie , gdzie mogę złozyc skargę?
czy firmy pozabankowe podlegają Komisji nadzoru Finansowego, ?
Czy rzecznik finansowy jest w takich sytuacjach właściwą instytucją ?

ODPOWIEDŹ REDAKCJI SERWISU WINDYKOWANI.PL

(Wg stanu prawnego na dzień 30 kwietnia 2017r.) Szanowna Pani.

W sytuacji przez Panią opisanej, tj. gdy dłużnik zalega z wykonaniem zobowiązania w postaci zapłaty raty pożyczki (czyp realizacją umowy między wierzycielem a dłużnikiem), należy liczyć się z interwencją wierzyciela lub jego pracownika, współpracownika – jest to zrozumiała troska o ekonomiczne interesy wierzyciela. Jednakowoż wierzyciel nigdy nie powinien zapominać, że dłużnik jest podmiotem, a nie przedmiotem postępowania.

W niniejszym przypadku pracownik wierzyciela przekroczył dozwolone granice działania, zakreślone obowiązującym prawem.

Polskie prawo nakłada na wierzyciela bezwzględny obowiązek przestrzegania praw dłużnika oraz poszanowania jego dóbr osobistych. Wierzyciel (lub działający w jego imieniu pracownik lub współpracownik - windykator) może telefonować celem wyjaśnienia opóźnienia, nie stosując oczywiście gróźb lub gróźb bezprawnych, których używanie jest przestępstwem z art. 190 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r.  Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553 z późn. zm.).

Nie ma obecnie przepisu prawa określającego ile razy wierzyciel, bezpośrednio lub pośrednio, może kontaktować się z dłużnikiem np. telefonicznie lub pocztą elektroniczną, ale jeżeli nadużywa narzędzi komunikacji poprzez np. telefony kilka/kilkanaście razy dziennie przez kilka dni, to naraża się na zarzut możliwości popełnienia przestępstwa nękania z art. 190a Kodeksu karnego

Zachowania, które kwalifikują się jako nękanie: podejmowanie w sposób powtarzalny zachowań, które odbijają się na psychice adresata w negatywny sposób, a zatem zbiór zachowań, który będzie nosił cechy postępowania, które prowadzi do udręczenia, trapienia, zastraszenia, zdominowania, oddziaływania na wolę, upokorzenia lub wywołania innych skutków czy też doznań negatywnych. W przypadku nękania sprawca nie musi działać osobiście, lecz może posłużyć się osobą trzecią, poprzez pracowników lub współpracowników. Cechą podmiotową nękania jest umyślność, która w zasadzie występuje w postaci zamiaru bezpośredniego, wyrażającego się w chęci wyrządzenia krzywdy fizycznej lub moralnej, dokuczenia, poniżenia itp. – obojętnie, z jakich pobudek. Uporczywość charakteryzuje postępowanie sprawcy, a polega na szczególnym nastawieniu psychicznym wyrażającym się w nieustępliwości, chęci postawienia na swoim (obojętne z jakich pobudek), podtrzymywaniu własnego stanowiska na przekór ewentualnym próbom jego zmiany (orzeczenie SN 9 czerwca 1976r. VI KZP 13/75, OSNKW 1976, nr 7, poz. 86).

Nadto należy pamiętać o możliwości zniesławienia  dłużnika. Jest to przestępstwo z art. 212 Kodeksu karnego, które polega na pomówieniu np. innej osoby o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii pubpcznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności.

Zniesławienie jest przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego, chyba że ze względu na wagę sprawy lub jej społeczne reperkusje prokurator uzna, iż interes społeczny wymaga podjęcia ścigania z urzędu. W razie skazania sprawcy Sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego lub na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. W przypadku podejrzenia naruszenia ww. przepisów prawa karnego, dłużnik ma prawo do złożenia na Popcji lub w Prokuraturze zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa (najlepiej pisemnie).

Wierzyciel (lub windykator) podczas czynności powinien zachować w tajemnicy szczegóły sytuacji finansowej dłużnika, nie jest dopuszczalne informowanie np. pracodawcy lub sąsiadów dłużnika o jego sytuacji lub zadłużeniu, werbalnie albo pisemnie. W przypadku ujawnienia szczegółów sprawy wierzyciel naraża się na powództwo cywilne za naruszenie dóbr osobistych dłużnika. Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności (czyp nie jest to katalog zamknięty ustawowo): zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, prestiż pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w prawie cywilnym może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

W opisanej sytuacji występuje Pani jako konsument w myśl art. 221 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U.1964 nr 16 poz.93 z późn.zm.). Administracyjną ochroną konsumentów zajmuje się w Polsce Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wg Ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. 2007 nr 50 poz. 331 z późn.zm.). W przypadku naruszenia interesu konsumenta przez przedsiębiorcę lub osobę prawną, ma on prawo do złożenia skargi oraz wniosku o zbadanie sprawy. Należy opisać zdarzenie, podać dane dłużnika oraz wierzyciela i wnioskować o wyjaśnienie sprawy z uwagi na możpwe naruszenie interesu konsumenta.